فولاد ضد زنگ و فولاد ملایم هر یک از ویژگی‌های منحصر به فردی برخوردارند که انتخاب نهایی را وابسته به نیازهای خاص هر پروژه می‌سازد.

سری های ۳۰۰ و ۴۰۰ فولاد ضد زنگ، شباهت‌ها و تفاوت‌هایی با هم دارند. انتخاب دقیق میان این دو، برای دستیابی به عملکرد مطلوب در شرایط مختلف، امری حیاتی است.

عملیات حرارتی از روش‌های پرکاربرد در متالورژی است که به منظور تغییر خواص فیزیکی و مکانیکی فلزات بدون تغییر شکل آن‌ها به کار می‌رود.

در میان فرآیندهای فرم دهی و ساخت، نورد گرم و نورد سرد دو روش اصلی فرم دهی سطح فولاد ضدزنگ به شمار می‌آیند.

فولاد ضد زنگ به واسطه وجود کروم به میزان حداقل ۱۰.۵ درصد، به طور ذاتی در برابر خوردگی مقاوم است.

فولادهای ضد زنگ گرید 304 و 310 به واسطه ویژگی‌ها و کاربردهای متمایز خود در صنایع مختلف مورد توجه قرار گرفته‌اند.

ترکیب آهن و کربن در دمای بالا منجر به تشکیل ساختاری کریستالی می‌شود که به فولاد استحکام و سختی قابل توجهی می‌بخشد.

گریدهای 304 و 430 دو نمونه از این گریدها هستند که به دلیل خواص منحصر به فرد خود، در صنایع مختلف کاربرد دارند.

گرید 316 به عنوان دومین فولاد ضد زنگ پرکاربرد پس از گرید 304، از اهمیت تجاری بالایی برخوردار است.

گرید 304L  نیز که نوع کم‌کربن گرید 304 محسوب می‌شود، به دلیل جوش‌پذیری بهتر، در صنایع حساس به ترک‌خوردگی کاربرد گسترده‌ای دارد.

گریدهای 301 و 304 از جمله آلیاژهای آستنیتی فولاد ضد زنگ هستند که از نظر ترکیب شیمیایی شباهت بسیاری به یکدیگر دارند.

گریدهای 304، 316 و 317 از جمله پرکاربردترین آلیاژهای آستنیتی هستند که طیف وسیعی از خواص مکانیکی و شیمیایی را ارائه می‌دهند.

فولادهای ضد زنگ 201 و 304 دو نوع پرکاربرد از فولادهای آستنیتی هستند. تفاوت اصلی میان این دو نوع فولاد در ترکیب شیمیایی آن‌ها نهفته است.

علیرغم شباهت ظاهری  آلومینیوم و استیل ضدزنگ، تفاوت در ترکیب شیمیایی این دو فلز، کاربردهای متمایزی را برای آن‌ها رقم زده است.

در این مطلب، به بررسی جامع خصوصیات مشترک و متمایز  آلومینیوم و فولاد ضد زنگ خواهیم پرداخت.